بازگشت
قلب پاره
عبدالله وفا نورستانی عبدالله وفا نورستانی

اهدا به  مادران عزیزی که دیگر گلهای حیات شان پر پر شد

 

 

فروزان  اختری  بودی  تو  پر نور

ز بیدا د   زما نه   گشتی    مستور

چرا کردی  به  خاک  تیره   مد فن

چرا کندی  به یک باره دل  ا ز  من

تگرگ اشک برمن صبح وشا م است

نشا ط  زندگی  بر من  حرا م  است

به    قلب   مهر با نت     مهربانی

به  لب  لبخند و هم  شیرین  زبا نی

تو   بودی   چلچر ا غ   خا نۀ   ما

روانبخش      دل     دیوا نۀ     ما

ندید م   در  حیا تم  چون تو  ما در

دو چشمم  از فرا قت  ما نده  بر در

ببو سم  من  کف  پا ها ی  سرد ت

بگیرم   نا له  و  زاری  و  درد ت

جبین  سا یم  به خاکت  ما د ر من

که  خا کت  سر مۀ  چشم  تر  من

ز هجرت گشته تاریک  روز گارم

چو منصور حلاج  بر روی  دا رم

دگر ا ند ر دلم  شور و شرر  نیست

نها ل هستی ام را  با ر و بر نیست

خمیده  قا متم   چون  بید  مجنو ن

دل از سودای هجرت گشته پر خون

بروی  کشتز ا ر م   برف   بارید

حساب  زند گا نی  سخت  شا رید

فغان  و  داد  و  بیداد  ا ز  زما نه

فلک  نا مرد  و  د نیا   پر  بها نه

مرا  روزیکه  ا ز لطفت رها  شد

به دست و پا ی من زولا نه ها شد

کنو ن با رفتنت یک شاخ گل رفت

ز قلب  پاره پاره  قا ش دل  رفت

 

اهدا به  مادران عزیزی که دیگر گلهای حیات شان پر پر شد

اشک

                                                                                 به قلب  داغدار و چشم  پر خون

به شور و ناله و فریاد  محزون

بریزم اشک و گویم  ما د ر من

قیا مت در غمت شد  بر سر من

قد م  از  بار  هجرانت   خمیده

ز رویم   رنگ  عشرتها   پریده

فلک  از من  ترا ؛ تا دور کرده

مرا با  درد وغم  رنجور  کرده

از این خاک سیه بر خیز  باری

که بی رویت  ندارم  غمگساری

ازاین پس دست خود سوی خداوند

کنم  بالا و گویم   لحظه یی  چند

بهشت  جاودان   ده   مادرم  را

بیامرزی تو این جان پرورم را

که ا و  درد و غم  بسیا ر  دیده

جفای چرخ  گردون  را  کشیده


May 14th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان